zondag 28 maart 2010

Palmzondag



Één week per jaar ben ik bijzonder religieus. Die week is vandaag aangebroken met de viering van Palmzondag. Een week per jaar geen twijfels, geen vragen, geen 'hoe zit dat nou precies' of 'wat moet ik ermee'. De lijdenstijd van Jezus raakt mij ieder jaar weer op een manier die mijn verstand te boven gaat. De viering van de intocht van Jezus in Jeruzalem duurde vandaag een goede twee uur. Twee uur lang liepen de rillingen over mijn rug. God mag weten hoe dat komt.

Misschien is het toch niet zo gek; het verhaal dat deze week verteld wordt, is zó krachtig dat je niet hoeft te geloven om ervan onder de indruk te raken. De evangelisten voeren een man op, trouw aan zijn intuïtie en zijn gevoel voor rechtvaardigheid, door de machthebbers met de nek aangekeken omdat hij zich weigert aan te passen aan de heersende normen. Hij betreedt het hol van de leeuw: Jeruzalem, omdat hij weet dat daar de strijd beslecht moet gaan worden. Hij komt te staan tegenover de stadhouder, die hem, omdat de menigte erom schreeuwt, veroordeelt.

Wie heeft hier de macht? Pilatus, omdat hij kan beslissen over het leven van Jezus? Of is het Jezus die door zich te laten veroordelen, het gebrek aan karakter van Pilatus blootlegt? Pilatus is bang voor een slapjanus uitgemaakt te worden; om aan de hoon van het volk te ontkomen, doet hij wat van hem verwacht wordt, tegen zijn zin in.

In de kerk lopen we met palmtakken in de hand, we zingen melodieën die alleen op deze dag gezongen worden. Alles is gericht op het aanschouwelijk en invoelbaar maken van de eindeloze heldenmoed van deze mens. Zijn lijden is onvermijdelijk, en hij weet het. Toch wijkt hij niet af van het pad dat hij ingeslagen is. Pilatus en al de andere angsthazen, de formalistische scherpslijpers, de hypocrieten en de cynici, de machtswellustelingen en de verloochenaars van alles wat mooi en goed is, zullen het onderspit delven. Maar zover is het nog niet. Vandaag staat Jezus, van God en iedereen verlaten, voor de grootste opgave van zijn leven: ondanks alles trouw blijven aan zichzelf.

2 opmerkingen:

  1. Suzanne,ik wens je een gezegende en intense Goede Week. Nico br

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Suzanne,
    Gezegende tijd toegewenst, de mooiste week van het jaar, uitlopend op de mooiste zondag van het jaar! Het doet me allemaal zoveel meer dan kerst.
    Ik vind het oprecht jammer (zonde?) dat we op Witte Donderdag andere verplichtingen hebben..........

    BeantwoordenVerwijderen